ἀλλὰ σὺ μὲν οὐ πέμψεις Ἀθηναίοις Ἀντί-

 πατρον οὐδὲ Παρμενίωνα οὐδ’ ἄλλον, ἂν παρέχωσι

χρήματα, σὺ δ’ ἄξεις οἰκέτην ἐμόν, ὃν αὐτὸς ἐκτησάμην

ἐκ καταδίκης; οὐδείς ἐστιν οἰκέτης πονηρός, ἵνα κριθῇ

τῆς Μακεδόνων δουλείας ἄξιος. μέγα τοῦτο ἐπιτίμιον,

ὑπὲρ τὴν πρᾶσιν, μᾶλλον δὲ καὶ θανάτου χαλεπώτερον.

 λύεις τὸν νόμον τῆς αὐτομολίας, λύεις τὸν νόμον τῆς

προδοσίας. 2 Dem. cor. p. 260, 9 sq. Aeschin. Ctes. § 222. cf. Schaefer

Demosth. I 452 2 sq. | Thuc. I 81,2 8 Lyc. Leocr. § 26 p. 151,18 15 cf. p. 283, 10 20 Thuc. VII 13, 3. Dem. p. 238, 11 4 συμπιπράσκεις Va sed συμ inser m 2 5 τοῦ ante δημο-

σθένους Va 6 τῆς inserui e D om reliqui libri edd

7 χρημάτων — 8 λαβεῖν in marg Ma | δίκην Ma 8 τι D |

βούλεται Va sed ε in η corr m 2, D | λαμβάνειν Va sed ν(2)

eras | σὺν δημοσθίνει λαμβάνει Va 10 ἀφαιρεῖ MaD 12 τι

D 13 ὑμῶν Mor 16 ἄξεις scripsi ἄγεις libri edd

17 οὐδὲν Ma οὐδέν’ D | οὕτω ante οἰκέτης inserendum coni

Mor „ὃς κριθῇ aut ὥστε κριθῆναι melius conveniat" Re sed

hoc loco idem valet atque ὥστε, de quo usu a Libanio alieno

cf. Wyttenb. Plut. mor. VI p. 517 18 (??) Va 14. Ταῦτα πάντα ἐν τούτῳ τῷ ψηφίσματι

γέγραπται. ἀλλ’ ὅτε μὲν ἐλεύθερος Δημοσθένης

ἐδόκει, οὐδὲ πρεσβεύειν εἰς Μακεδονίαν ὑπέμεινε τὴν

ἀδοξίαν τῆς πρεσβείας οὐ φέρων, ἀλλὰ καὶ καταναγκα-

ζόντων ὑμῶν πολλάκις ἐξώμνυτο, νυνὶ δὲ ἐπειδὴ 5

κατέγνωσται, πεμφθήσεται; ἔστω τις ἐξωμοσία καὶ τοῖς

οἰκέταις δικαία μηδὲ τούτου | τύχῃ Δημοσθένης, RIV 328

εὐμενοῦς δὲ κυρίου καὶ φιλανθρώπου καὶ τὰς τῶν

δυστυχούντων συμφορὰς ἐλεεῖν δεδιδαγμένου. 15. Τοῦτ’ οὖν λογίζεσθε, ποῖ πιπράσκεται, τίς ὁ 

ὠνούμενος, τὸν ἔμπορον τοῦ σώματος, τὴν διάνοιαν

ἀφ’ ἧς ὠνήσασθαι βούλεται. οὐ γὰρ ἀπορῶν οἰκετῶν

ὁ Φίλιππος ὠνήσασθαι τοῦτον ἐσπούδακεν. εἰ γὰρ

μηδὲν ἄλλο, ὁ πόλεμος αὐτῷ δίδωσιν οἰκέτας πολλοὺς

καὶ χορηγὸς οὗτος τῶν ἀνδραπόδων γίγνεται. καὶ 

πολλοὶ δουλεύουσι Φιλίππῳ Φιλίππου κρείττονες, ἐν-

δοξότεροι τοῦ δεσπότου. ἀλλὰ τέχνη τοῦτο καὶ σό-

φισμα καὶ πολέμου καινὸς τρόπος καὶ μηχάνημα.